بازار پوست فروشهاي پائين خيابان مشهد، شاهد حضور عالمي بزرگ از اهل سنت است كه در بحث و جدل بسيار قوي مينمايد و نه تنها فضلاي جلسات مذهبي ، حاضر به مباحثه با او نيستند، بلكه جسارت را از حد گذرانده و مراجع شيعه رانيز به مناظره علمي و اعتقادي فرا ميخواند. در اين ميان از دو مرجع عاليقدر زمان يعني آيت الله العظمي حاج آقا حسن قمي و حضرت آيت الله العظمي ميلاني ،در مباحث اعتقادي دعوت به مناظره مينمايد. حاج آقاي نبوي خبر را به مرحوم آقا ميرساند ،مرحوم آقا به ايشان ميفرمايند در محل هيات مگر عالمي نبوده كه جواب اين ملاي سني را بدهد؟ حاج آقاي نبوي عرض ميكند در هيات عباس قصاب (هيات محل بحث) عالمي كه بتواند با اين ملاي اهل سنت مناظره كند وجود نداشته و مطلب بالاتر از اينهاست، وحشت من از مغلوب شدن بزرگان در مقابل اين ملاي سني ميباشد . مرحوم آقا بلافاصله ميفرمايند كسي كه به اميرالمومنين (س)اتصال نوكري داشته و از محبين آن سرور باشد، محال است در بحث مغلوب گردد. آقا سيد جواد ادامه داستان را به نقل از پدربزرگوارشان چنين بازگو ميفرمايند:بعد از شنيدن اين خبر در صحن مطهر حضرت رضا سلام الله عليه با آيت الله العظمي ميلاني برخورد كردم ،عباي خود را بر روي زمين پهن كرده و از آقا خواستم كه بنشينند،سپس به محضرشان با مقدماتي عرض كردم صلاح نيست شما به مناظره با اين عالم سني برويد. مرحوم آيت الله العظمي ميلاني فرمودند: پس راه حل چيست؟ عرض كردم اجازه دهيد من بروم كه اگر غالب شوم آبرويي براي مرجعيت و شيعه خواهد بود و اگر خداي نكرده مغلوب شوم من يك طلبه هستم و آبروي مرجعيت حفظ ميماند، ولي چنانچه شما تشريف ببريد و غلبه با شما باشد به چشم نخواهد آمد؛زيرا كه خواهند گفت مشخص است كه مرجعي بزرگ ،عالمي سني را مغلوب كند و اگر خداي نكرده مغلوب شويد آبروي مرجعيت خواهد رفت و ايشان نيزاستقبال نمودند. روز موعود فرا رسيد و محل مناظره در هيأت عباس قصاب تعيين گرديد.هنگاميكه به محل مناظره ميرفتيم،از دور بست چشمم به ضريح مطهرحضرت رضا سلام الله عليه افتاد (لازم به ذكر است كه در زمان وقوع داستان ،ضريح حضرت از دور بست ديده ميشده است)، به حضرت رضا سلام الله عليه عرض كردم : ياامام رضا(س)هيچ نخوانده ام و هيچ نميخوانم و هيچ نگاه نكردم و به حضرت رضا( س)متوسل شده و به محل مناظره رهسپار گشتيم. با ورود به محل مباحثه در ابتدا عالم سني با مرحوم آقا شرط نمود كه هيچكس از حضار حق صحبت ندارد و قرار فقط به ضبط مباحثه گرديد. از همان ابتداودرطليعه سخن به هنگام دفاع از حريم تشيع ،به حول و قوه الهي و مدد سلطان سرير ارتضا ابالحسن الرضا سلام الله عليه عالم سني از پاسخ وامانده و هر چند دقيقه اقرار به مغلوبيت خودمينمود واين عمل پشت سر هم تكرار ميشد . و از آنجائيكه قرار بر سكوت حضار بود و غلبه مرحوم آقا بر عالم سني بسيار تكرار ميشد، بامشاهده درماندگي اين عالم سني ،مردم حاضر از شدت هيجان به دفعات از جاي خود بلند شده و مينشستند. جهت زنده شدن آن حال و هوا ،خوانندگان محترم مي توانندبه فايل صوتي اين متن مراجعه و از ذكرروياي بسيار زيبايي كه مرحوم آقا بعد از اين جلسه در همان شب ميبينند بهره معنوي كسب نمايند.